Annem ve güller

Baharda ve yazda açmayan o gül açınca güz vakti, gülden daha güzeldir annemin gülüşü. Annemizin gülüşünde bir gülün sesi var. Heves diyor adına.

Güller büyüyor bahçemizde. Acıyla. Annemiz yine de seviniyor. Büyüyüşlerine. Kendini açışlarına. Heves diyor adına.

Güller büyüyor bahçemizde. Annemiz büyüyor. Her gün pencereden güllere bakıyor. Sarmaşıkların, zakkumun gölgesinde sinmiş sarı güle içleniyor. "O gül gölgede kaldı ve açmadı kendini. Çünkü, ışığa bakmayan kalp kapanır".

Annem rüyasında güllerle fısıldaşıyor. Kalbinde hiç başlamamış bir zamanın gülü var. Işıkla açılacak o zamanın goncası diyor. Işık, hevestir.

Annem ve ben. Bir gülüz. Gonca kalan bir heves.

Annem ve ben. Bir gülün seyrindeyiz.

Annem ve ben. Güllerin en sarısındayız.

Heves diyoruz adına.

Bir Gül