Fındıklarınız batsın

“Finduk”tan fındığa giden yolda kaç kişi öldü o minibüslerde?

Kaç mevsimlik acemi kahkahayı tıktınız boğazlara?

Merhem de olmadınız kimsenin 19 yaşına!

Esra, güzel kızım,

Esra benim öğrencim.

Akıllı kızım.

Esra yazın fındık işçisi

Kışın kendine gelir bir arkadaşının çantasından çıkan kremle

Çatlamış elleri

Esra, daha 19,

Kahkahası acemi henüz

Başına yemeni bağlamış, diline ironi dolanmış

Yanında kuzeni

İşçileri taşıyan kendinden yaşlı minibüsün içinden

Esra got:

“Bu tatili hak ettik. Finduk finduk finduk”

Esra her tatilde “finduk” neredeyse orda

Orda bir bahçe var memleketten epey uzakta

Esra, akıllı kızım,

Gamzeleri var

İnsan aşk biriktirsin istiyor o çukurlarına

O para biriktiriyor yaz sonuna

Bir de çavuşa öfke...

Kirli yan yatmış bir bardak fotoğrafı,

Esra got:

“Kutsal Bardak...bu yoksa 25 kişi yok”

“O ne Esra?”

Esra got:

“Hocam 25 kişiyiz ve bu bardakla su içiyoruz

Gün boyunca hiç yıkanmıyor

Hocam sıraya göre su veriyorlar

En son sıradayım

En son ben içiyorum demir tadı geliyor.”

Esra, anlamıyor olanları, kızgın,

Kardeşiyle gülerek bahçeden çektiği bir fotoğraf koyuyor

Esra, güzel gülen kızım

Got: “Fındıklarınız batsın!”

Nasıl desin artık “finduk”

“Finduk”tan fındığa giden yolda kaç kişi öldü o minibüslerde?

Kaç mevsimlik acemi kahkahayı tıktınız boğazlara?

Merhem de olmadınız kimsenin 19 yaşına!

Dedi zalim: “Siz burayı memleketiniz mi sandınız?”

Dedi Esragiller: Finduk, sandık, sandık sandık findukları biz topladık

Sandık ki burası da bizim memleketimiz

Sandık ki bizde kışsa üşür bir yanı buraların

Finduklarınız da zulmünüz de batsın…

Ax hahîîîîîî...

Duygu Çelik